Kurteislegt brjev til kanselísins

Á aðfaranótt föstudagsins hitti ég einn athyglisverðasta sósíalista vorra tima. Við ræddum nokkuð um galla sósíalismans og kosti kapítalismans en hann sagði ekkert sem hönd á festi um hvorugt. Mjög merkilegt bragð í rökræðum. Kannski ég bæti því í safnið. Að lokum minntist hann eitthvað á vændi og ég svaraði að bragði: „bíddu við, hvað er að vændi?" og sósílistinn strunsaði burt. Þá var mér öllum lokið. Mig rekur ekki minni til þess að ég hafi lent í undarlegri debat.

Annað sem gerðist skemmtilegt á aðfaranótt laugardagsins var það að indælismaður að norðan ætlaði aldeilis að kenna mér að vera þjóðrækinn, drepum negrana sagði hann því næst nokkrum sinnum við mig. Fyrir þetta samtal hafði ég lítinn áhuga á að gerast þjóðrækinn. Sá áhugi hefur síst aukist.