Kurteislegt brjev til kanselísins

Hvar jeg gjekk upp Laugaveginn með 20 kílóa kassa fullan af ríkisreikning (mjer til heilsubótar) mundi jeg skyndilega hvað ónefndur kennari sagði í ónefndri kennslustund í ónefndum skóla „Stjórnmálamaðurinn sem hefur hlutfallslega yfirburði í misbeitingu valds vinnur [uþb sona]". Miðað við hvursu vel exbje gengur að komast í og halda sjer í stjórn virðist þetta vera laukrjett. Að sama skapi mætti álykta sem svo að Vinstri-grænir sjeu minnst spilltir enda gengur þeim verst að ná og halda völdum.

Þá spyr maður sig. Ætli það sje öfugt samband á milli hugsjónar og hæfileika í misbeitingu valds? Við fyrstu sýn er það augljóst en pragmatíski hugsjónarmaðurinn ætti í raun að mistbeita valdi stundum. Út frá þeirri kenningu og með hliðsjón af því flokkarnir kenna sig við einhverjar hugðarstefnur ættu samfylkingin og sjálfgræðið að samanstanda af valdapólitíkusum með vott af hugsjón. Sem fær smá stuðning af nýlegri rannsókn Gunnars Helga Kristinssonar á stöðuveitingum.