Kurteislegt brjev til kanselísins

Svona pistlar útskýra af hverju góð skilgreining á frjálshyggjumanni er „sá sem sjer engin vandkvæði á því að klámefni sje sjónvarpað á laugardagsmorgnum“. Þetta ofurafstæði sem í tilvitnaðri grein birtist í því að stuðningsmenn klámsráðstefnu skyldu ekki veigra sjer við að verja klám er ekki fallegt (og samlíkingin hræðó).

Sem minnir mann á þennan pistil hvar annar stór galli frjálshyggjunnar gerir vart við sig. Ótrúleg oftrú á frjálsum vilja.

Klámsjónvarp á laugardaxmorgnum veitir reyndar einstakt tækifæri til þess að innræta úngum bödnum það að varast klámið. Hver veit nema þetta sje bara hin fullkomna blanda?