Kurteislegt brjev til kanselísins

Í djevaff um síðustu helgi var viðtal við Vörð Levý. Hann er trúarbrjálæðingur sem hirðir lítt um innra samræmi trúarlegra skoðanna sinna. Þær eru eigi að síður grundvöllur karllægra viðmiða og andstöðu við samkynhneigð. Í þessum efnum er biflían tekin bókstaflega. Enda velur maður ekki eftir hvaða umferðarreglum maður fer.

Hinn geððekki lögreglumaður Geir Jón telur svo vanta trúboða í miðbæjinn. Hinn lítt geððekki trúmaður Geir Jón telur lögregluna ekki gera mikið fyrir afbrotamenn.

Er það eitthvað við lögregluna sem gerir menn svona skrýtna?

Jeg skal alveg samþykkja það að ofstopamenn eiga gjarnan við einhver fjelagsleg eða andleg vandamál að stríða og þurfa hjálp af öðru tagi en því sem lögreglan getur veitt. En trúboða?

Það er vitaskuld of stór ályktun að draga af þessu en maður spyr sig hvort þetta sje vandamál afríku. Í stað þess að leysa fjelagsleg vandamál detta vesturlandabúar niður á einhverjar fáránlegar lausnir á borð við trúboða? Sem haft er í flimtingum að leysi ekki mikið meira en niður um sig.