Kurteislegt brjev til kanselísins

Sjónarspil verkalýðshreyfingarinnar er jafn skemmtilegt á hverju einasta ári.

Fyrst lýsir æstasti verkalýðsforkólfurinn yfir að nauðsyn sje mikilla kjarabóta, þá svara talsmaður atvinnurekenda því til að það megi nú ekki setja atvinnulífið á annan endan. Svo lýsir ASÍ því yfir að það þurfi að breyta tilteknum lögum. Reglulega senda svo allir frá yfirlýsingar um hitt og þetta þar til ríkisstjórnin lýsir því yfir að hún muni ekki leiða óskalista ASÍ í lög. Þá er ýjað að því að samningar náist ekki. Um það leiti ljúka hófstilltari verkalýðsfjelögin við samninga sína. Svo nær þrjóskuleikurinn hámarki sem lýkur með samkomulagi ríkisins, verkalýðshreyfingar og atvinnurekandi. Verkalýðsforkólfarnir berja sjer hróðugir á brjóst og stjórnmálamennirnir reyna að líta út fyrir að vera hjartgóðir og skynsamir. Atvinnurekendur bölva í launi en fagna því að samningar hafi náðst.