Kurteislegt brjev til kanselísins

Á bloggsíðu Greg Mankiw er smá umfjöllun um framboðsteygni vinnuframlags kvenna. Almennt er því haldið fram í nýklassískri hagfræði að lægri skattur leiði til aukins framboðs vinnuframlags (a.m.k. þar til verðmæti frítímans verður jafnt aukatekjunum). Af því leiðir að jafna mætti stöðu kynjanna á vinnumarkaði með því að lækka skatta á konur nægilega mikið til að þær vinni til jafns við karla (eða hækka skatta á karla til að draga úr vinnuframboði þeirra).

Að sama skapi mætti svo segja að lægri fjármagnstekjuskattur á konur ætti að leiða til fjölgunar kvenna í hópi fjármagnseigenda og þar með aukinna ítaka þeirra í viðskiptalífinu.

Eins og þetta lítur út fyrir að vera mikil töfralausn er merkilegt að maður hefur ekki sjeð neinn feminista hjer á landi velta þessu fyrir sjer. Huxanlegar útskýringar gætu verið:

1) Jafnrétti er rjettlætismál sem á að laga en ekki lokka fólk til að breyta.
2) Feministar eru of marxískir til að huxa í markaðslausnum.
3) Feministar eru flestir konur og konur eru almennt ólíklegri en karlar til að hafa kapítalískt hugarfar.
4) Skattkerfisbreyting er kratískt tæknilausn og þar með óáhugaverð og lítilssigld í huga þess sem vill bylta þjóðfjelagi.
5) Jeg er of upptekinn við að lesa blogg trúarfanatíkera til að hafa tekið eftir vangaveltum af þessu tagi.