Kurteislegt brjev til kanselísins

Í morgun huxaði jeg með mjer að e.t.v. ætti jeg að taka upp á því að vera umburðarlyndari. Mjer var hins vegar synjað þar um. Enn fást því sleggjudómar, palladómar og aðrir dómar í miklu úrvali.

Jeg kann nokkuð vel við Sigurbjörn heitinn biskup. Hann viðurkenndi það sem rjett er að annað hvort trúir maður á krist með öllu sem því fylgir eða ekki (það kallar sig enginn liverpúl stuðningsmann sem styður liverpúl bara í sumum leikjum). Það er rjett og góð afstaða hjá Sigurbirni. Svo var hann á móti samkynhneigðum, mannrjettindum og ýmsu fleiru enda leiðir það beint af biflíunni og kristi.

Þetta er rjett og eðlileg afstaða trúmanns.

Hafandi sagt það, þá hafa vaknað upp ágengar spurningar um heimspeki Sigurbjörns og gvöðfræðileg afrek fyrir hver honum hefur verið mikið hampað. Lítt hefur verið um þau fjallað. Hef jeg þó sjeð ófáar stilkurnar með þusi Sigurbjörns. Þar hefur jafnan verið á ferðinni hefðbundið krisslinga þus með öllu fínni orðum en tíðast eru notuð.