Kurteislegt brjev til kanselísins

Ef marka má Economist þá hefur gætt grundvallarmisskilnings í umræðum um heilbrigðismál í Bandaríkjunum hér á landi. Þar lendir eru ekki alveg komnir upp á sjálfa sig með heilbrigðisþjónustu. Vinnuveitendum ber að tryggja alla. Medicaid á svo að hjálpa fátækum en Medicare öldruðum. Þannig ættu flestir að njóta sjúkratryggingar.

Það er í billeg lausn af hálfu ríkisins að leggja skylduna til þess að greiða fyrir heilbrigðiskerfið á fyrirtækin. Þó að það sje þeim reyndar mjög í hag að starfsmennirnir sjeu heilbrigðir. Sjúkratryggingarnar sem þeir kaupa geta líka verið misjafnar að gæðum. Fyrirtækin hafa samt hag af því að iðngjöldin séu lág sem kann að skapa þrýsting á alla til þess að halda kostnaði niðri. Skylda fyrirtækja til þess að kaupa sjúkratryggingu kemur í veg fyrir að verðið verði of lágt. Maður sér samt fyrir sér ýmis konar svindl móment sem kynnu að krefjast viðamikils eftirlits. En skaðabótalögfræðingar halda svo öllum á tánum og kostnaði háum.

En málið er að það er lengra á milli kerfis þar sem allir kaupa sjúkratryggingu á einstaklingsgrunni en eru ella komnir upp á sjálfa sig við krankleika og þetta kerfi. Reyndar sýnist mjer bandaríska kerfið eiga mjög margt skylt við ríkisrekið kerfi nema hvað það virðist vera gríðarlegu hvati í því til þess að þenja það út. E.t.v. kaupa læknar of mikið af dýrum búnaði til þess að koma í veg fyrir að verða skaðabótaskyldir.