Kurteislegt brjev til kanselísins

Í lögum um fjárfestingu erlendra aðila í atvinnurekstri nr. 34/1991 segir svo í 2. tl. 1. mgr. 4. gr.:

"Íslenskir ríkisborgarar og aðrir íslenskir aðilar mega einir eiga virkjunarréttindi vatnsfalla og jarðhita önnur en til heimilisnota. Sama á við um fyrirtæki sem stunda orkuvinnslu og orkudreifingu. [Sama rétt hafa einstaklingar sem búsettir eru í öðru aðildarríki samningsins um Evrópska efnahagssvæðið, öðru aðildarríki stofnsamnings Fríverslunarsamtaka Evrópu eða Færeyjum og lögaðilar sem heimilisfastir eru í öðru aðildarríki samningsins um Evrópska efnahagssvæðið, öðru aðildarríki stofnsamnings Fríverslunarsamtaka Evrópu eða Færeyjum.]1) Heimilt skal að kveða svo á í fjárfestingarsamningum milli Íslands og ríkja utan Evrópska efnahagssvæðisins að einstaklingar sem þar eru búsettir eða lögaðilar sem þar eru heimilisfastir hafi einnig sama rétt, enda verði slíkir samningar lagðir fyrir Alþingi til staðfestingar með þingsályktun."

Það er sumsje kýrskýrt að félag skráð í Svíþjóð má eiga innlent orkufjelag. Af hverju RÚV nennir að gera frjett um annað er furðulegt. Nema sem áróðursbragð.

Svo þykir fínt í dag að tala um að eitthvað sje andstætt anda laganna. Það væri hressandi ef dómstólar gætu nú dæmt menn til þess að gera hitt og þetta og láta annað ógert byggt á anda laganna. Þá mætti reyndar stöðva alla erlenda fjárfestingu á Íslandi enda er andi laga um fjárfestingu erlendra aðila í atvinnurekstri almennt frekar neikvæður í garð útlendinga.