Kurteislegt brjev til kanselísins

Ólafur Páll Jónsson talar um það í Skírni að Alþingi þurfi að spítta í lófana og gera eitthvað af viti. Meirihlutinn ekki bara að neita aflsmunar og þingmenn ekki að sætta sig við það að rök skipti engu máli.

Eitthvað rámar mig nú í það að hafa haldið því sama fram en aukinheldur hafnað því að að það væri hægt. Nútíminn er bara svo slakur.

Sú kenning að núveranda kreppa sje einhvern veginn skorti á lýðræði að kenna finnst mjer að mörgu leyti vafasöm. Ef við eigum við það að meira mas hefði bjargað málinu þá er það líklega kolrangt. Gagnlítið þing, handónýtir fjölmiðlar og fávís, firrt alþýðan hefði engu bjargað.

Út frá þessu sjónarhorni væri eðlilegra að halda því fram að minna lýðræði hefði gert þetta skárra.