Kurteislegt brjev til kanselísins

Foreldrar eiga það til að vera hressir. Það er þó allur gangur á því. Við uppeldi barna er hægt að verja auðlindum með þrennum hætti;
">
Rawls-fallið er öfgatilvik þar sem foreldrarnir verja ávallt aðföngum til að bæta hag verr setta barnsins. Beina línan er hitt öfgatilvikið þar sem foreldrarnir verja öllum tiltækum aðföngum til menntunar og menningar barna sinna (hámarks afrakstur). Á milli er hefðbundið Cobb-Douglas fall. Þar bæta foreldrarnir hvorki fyrir né ýta undir þá eiginleika sem börnin hafa frá nátturunnar hendi. Það finnst einhverjum hagfræðingum spennó.
 
Mér finnst tilvikið þar sem foreldrar gera upp á milli barnanna sinna meira spennó:
">
 
Empírískar rannsóknir þessara manna segja reyndar að foreldrar gæti almennt jafnræðis á milli barna og velji ekki Rawls. Foreldrarnir eru heldur ekki í náttúrlegu ástandi fullkominnar þekkingar með vitneskjuhulu eða hvernig sem Rawls lagði málið nú upp. 

Af hverju fannst mér eins og Viðar Þorsteinsson héldi rosamikið uppá Arafat þar sem hann talaði í útvarpinu í morgun? Fylgir það því að halda með Palestínumönnum að halda með Arafat? Mér var illa við hann þegar ég var barn. Hann hefur ekki gefið mér ástæðu til að skipta um skoðun.

Firefox vafrinn er góður. Reyndar virkar heimasíða Kauphallarinnar ekki í honum né get ég uppfært Frelsið. Einhver vinstrisíða virkar ekki alveg en ég fer nú varla að gráta það. Á politík.is er athugasemd við grein sem birtist á Frelsinu. Spurning hvort maður ætti að svara henni. Athugasemdin er tiltölulega efnislega röng. Sniðugt hjá vinstrimönnum að beita fyrir sig efnislega röngum staðreyndum í samræmi við röngu skoðanirnar þeirra. Það skyldi þó aldrei vera að það væri einhver tenging? (e. missing link).

Það er farið að styttast í næsta mánudag. Þvílík hamingja.

Hvaðan skyldi þessi tilvitnun vera tekin: „Einar K. Guðfinnsson, hinn hræsnisfulli og svikuli þingmaður Sjálfstæðisflokks í Norðvesturkjördæmi og formaður þingflokks íhaldsins..."?

Alveg örugglega ekki úr málgagni virðulegs stjórnmálaflokks sem telur stefnu sína og málefni sönn og rétt. Örugglega ekki úr ranni nokkurs flokks sem vill láta taka sig alvarlega og stunda málefnalega umræðu.

Þriðja vísbendingin er sjálfsagt óþörf. Þetta er auðvitað frá frjálslynda flokknum.

Myndi heyrast hljóð úr horni ef á heimasíðu Sjálfstæðisflokksins stæði eitthvað á borð við: „Drulluháleistinn og herpitúttan Jónína Bjartmarz þingkona Alfreðs Þorsteinssonar og hans kóna..."?

Þá yrði allt brjálað. Af hverju það? Jú Sjálfstæðisflokkurinn er sona flokkur sem menn taka alvarlega.

Af hverju eyðir mar púðri í sona píp?

Þrjár vítaspyrnur dæmdar á Manchester United á Old Trafford milli 1993 og 2004. Sumir fá sérmeðferð. Fjölmiðlapistill Ólafs Teits í VB í dag er góður. Wie immer.

Ég er að huxa um að gerast þjóðrækinn í nokkra daga. Tala um syni Íslands og dætur ásamt því að býsnast yfir afrekum feðranna í harðbýlu landi. Óblýð náttúra landsins hefur auðvitað styrkt fólkið og eflt þannig að Íslendingar gátu náð lengra en ella. Skiptir hin hljómfagra íslenska tunga einnig miklu máli enda geymir tungan erfiði kynslóðanna og vizku.

Hvað eiga forsvarsmenn skrílræðishreyfingarinnar sameiginlegt? Jú þeir hafa allir sóst eftir einhverju frá ríkinu og ekki fengið. Ólafur Hannibalsson vildi reyndar fá þingmannssæti fyrir Sjálfstæðisflokkinn en sem betur fer fékk hann það ekki. Farið hefur fé betra, t.d. Jón Sæti, E.B. Schram og Sverrir Hermannsson. Ótrúlega eftirsóknarvert að komast í hóp þessara manna. Ætli athugsemdin „kverúlant" sé við nöfn þeirra í spjaldskrá Ríkisútvarpsins?

Af gefnu tilefni tel ég rétt að geta þess að bloggið mitt er ekki skemmtiefni. Því síður er því ætlað að verða mönnum til menntunar eða menningar.

Lagið Brother Louie með hljómsveitinni Modern Talking er jafnan hressandi.

Ef ég væri kristinn (þó ekki Kristinn) myndi ég segja mig úr evangelísku lúthersku kirkjudeildinni vegna framgöngu Arnar Bárðar Jónssonar.

Einhvern tíman hefði það þótt saga til næsta bæjar að til væri þjóðarhreyfing um skrílræði. Ekki það að um raunverulega þjóðarhreyfingu sé að ræða. Engin þjóð stendur að þessu og engin þjóð getur hreyft sig samkvæmt hefðbundnum skilning þess orðs.

Hvernig getur þetta vinstralið fullyrt að stjórnarskráin eigi að njóta vafans? Hver bannaði t.d. einkadansinn í Reykjavík? Flestir lögfræðingar landsins hefði sagt áður en dómur gékk í málinu að bannið væri andstætt stjórnarskrá en naut hún vafans?

Náttúran á víst líka að njóta vafans. Mér er hins vegar tekið með fyrirvara.

Skemmtileg áletun á stuttermabol: „Til hvers að fá sér hund þegar maður getur eignast grís?". Sá svoleiðis bol um helgina. Hann var nokkuð flottur. Myndin var afar viðeigandi.

Stjórnarandstaðan var merkilega lengi að finna mótrök við ákvörðun ríkisstjórnarinnar. Ég hefði nú svo sem getað hjálpað þeim. Mótrökin eru frekar augljós. Ekki mikið hald í þeim samt. Þá er bara að tala meira um „valdhroka", „skort á samráði" og „óvandaða málsmeðferð".

Hvernig skyldi það vera, þyrfti þjóðin ekki að fá umsagnaraðila frumvarpsins inn í stofu til sín svo þjóðin geti tekið jafn faglega og vandaða ákvörðun og vinstraliðinu þykir æskilegt?

Í frumvarpinu þeirra góða er ekkert svoleiðis. Mjög hressandi frumvarp með skemmtilegri greinargerð. Stjórnarandstaðan þarf nú ekki að færa mörg rök fyrir máli sínu.

Hvernig stendur á því að rugl eins og 1. maí verður mönnum að yrkisefni en ekki þrotlaus barátta athafnamannsins við að halda niðri kostnaði en samt uppfylla þarfir fólksins?

Það er nokkuð ljóst hvort er fallegra.