Kurteislegt brjev til kanselísins

Það væri gaman að vita hvað gert er á þessum ritstjórnum. Jeg sje ekki alveg fyrir mjer að hundrað manns geti ritstýrt saman.

Til þess að gera landslýð alveg trítilóðann legg jeg til að Hannes Gissurarson verði gerður að aðstoðarritstjóra aðalritstjórans Davíðs Oddssonar.

Þá yrði sko líf í tuskunum.

Stuttu eftir að jeg sendi letters bréf til Morgunblaðsins í hverju jeg tilkynni uppsögn áskriftar minnar er ristjóranum sagt upp. Þetta getur ekki verði tilviljun.

Og fyrst minnst er á menningarsöguleg áhrif mín má láta þess getið að hugmyndir mínar virðast hríslast hægar um þjóðfjelagið eftir að jeg byrjaði í fæðingarorlofi. Það skyldi þó aldrei vera að drengurinn sje ótalandi ennþá.

Nú má halda því fram að sérfræðivæðing peningamála hafi ekki beinlínis slegið í gegn, hvorki hjer á landi nje annars staðar. Að leyfa stjórnmálamönnum að ráskast með fjármálastefnuna hefur hins vegar almennt gengið illa. Það er því rjett að velta því fyrir sjer hvort það sje ekki nauðsynlegt að sérfræðivæða fjármálastefnu ríkisins.

Því hefur verið haldið fram að fjármálaeftirlit víða í heiminum hafi farið þannig fram að opinberir starfsmenn hafi gefið til kynna hvað þeir vildu og að eftirlitsskyldir aðilar hafi jafnan hagað sjer þannig. Með því mátti forða nánari rannsókn með tilheyrandi kostnaði. Nú er ljóst að sú aðferðafræði gengur á svig við ýmsar hugmyndir um málefnalega og eðlilega stjórnsýslu. Þó að fyrirkomulagið sé vissulega praktískt. Reyndar hefur maður heyrt því haldið fram að íslenska Fjármálaeftirlitið hafi iðkað öllu lögbundnari stjórnsýslu.

Nú hafa að því er virðist þrír af fimm mönnum í nefnd sem metur fjárfestinga erlendra aðila sent frá sér fréttatilkynningu um að nefndin hyggist rannsaka eitthvað sem vill svo til að er í fréttum. Svo skemmtilega vill til að fréttatilkynningin og annað kemur frá þekktum vaffgje liðum en samstarfsmenn í borgarstjórn hafa svo hent þetta á lofti. Frjettatilkynningin lítur að því að hugsanlega sé andi laganna brotinn.

Vitaskuld má halda því fram að með því að stjórnvöld framfylgi í hvert eitt sinn anda laganna sé framfylgd þeirra í samræmi við tilgang og markmið hverra laga þannig bezt tryggð. Eftir því sem lengra er gengið er hins vegar hugmyndum réttarríkisins um fyrirsjáanleika og réttaröryggi hafnað af meiri krafti. Jafnframt kemur að þeim punkti að stjórnsýslan er hætt að vera lögbundin og þar með hoggið nærri grundvallarstofnunum lýðræðisins.

Nú hefur maður alla samúð með þeim sem vilja túlka lög eftir anda þeirra og jafnvel láta hann ráða. En bindislausa fólkinu á alþingi getur varla munað mikið um að breyta lögum sem ekki gera sitt gagn.

Í lögum um fjárfestingu erlendra aðila í atvinnurekstri nr. 34/1991 segir svo í 2. tl. 1. mgr. 4. gr.:

"Íslenskir ríkisborgarar og aðrir íslenskir aðilar mega einir eiga virkjunarréttindi vatnsfalla og jarðhita önnur en til heimilisnota. Sama á við um fyrirtæki sem stunda orkuvinnslu og orkudreifingu. [Sama rétt hafa einstaklingar sem búsettir eru í öðru aðildarríki samningsins um Evrópska efnahagssvæðið, öðru aðildarríki stofnsamnings Fríverslunarsamtaka Evrópu eða Færeyjum og lögaðilar sem heimilisfastir eru í öðru aðildarríki samningsins um Evrópska efnahagssvæðið, öðru aðildarríki stofnsamnings Fríverslunarsamtaka Evrópu eða Færeyjum.]1) Heimilt skal að kveða svo á í fjárfestingarsamningum milli Íslands og ríkja utan Evrópska efnahagssvæðisins að einstaklingar sem þar eru búsettir eða lögaðilar sem þar eru heimilisfastir hafi einnig sama rétt, enda verði slíkir samningar lagðir fyrir Alþingi til staðfestingar með þingsályktun."

Það er sumsje kýrskýrt að félag skráð í Svíþjóð má eiga innlent orkufjelag. Af hverju RÚV nennir að gera frjett um annað er furðulegt. Nema sem áróðursbragð.

Svo þykir fínt í dag að tala um að eitthvað sje andstætt anda laganna. Það væri hressandi ef dómstólar gætu nú dæmt menn til þess að gera hitt og þetta og láta annað ógert byggt á anda laganna. Þá mætti reyndar stöðva alla erlenda fjárfestingu á Íslandi enda er andi laga um fjárfestingu erlendra aðila í atvinnurekstri almennt frekar neikvæður í garð útlendinga.

Jeg er enn að huxa um viðtalið á Rás 1 í gær við konuna sem sagði blómadropa geta laðað fram innri heilarann í hverjum manni. Ef jeg skil þetta rjett þá getur maður bara læknast sjálfur af ýmsum kvillum.

Reyndar með aðstoð blómadropa.

Að klippa neglurnar þegar maður er nýbúinn að ryksuga getur verið afar taugatrekkjandi.

Ætli Ögmundur Jónasson leiti ekki bara á náðir smáskammtalækninga og heilara til þess að spara í heilbrigðiskerfinu? Með fjarheilun má m.a.s. lækna alla Íslendinga án þess að nokkur þurfi að fara út úr húsi. Og spara milljarða í leiðinni.

Af einhverjum ástæðum þykir ýmsum sem Michael Jackson sje afturliðinn.